Oefening 2 – Vluchtwegen van de romantiek

Opdracht romantiek – Welke romantische vluchtweg is hier gekozen?

Gebed

Genadig God, die in mijn boezem leest!
Ik vlied tot U, en wil, maar kan niet smeeken.
Aanschouw mijn nood, mijn neêrgezonken geest,
En zie mijn oog van stillen tranen leken!
Ik smeek om niets, hoe kwijnend, hoe bedroefd.
Gy ziet me een prooi van myn bedwelmde zinnen:
Gy weet het geen uw kind behoeft,
En mint het meer, dan ‘t ooit zich zelf kan minnen.
Geef, Vader, geef aan uw onwetend kroost,
Het geen het zelf niet durft, niet weet te vragen!
Ik buig my neêr; ik smeek noch kruis, noch troost;
Gy, doe naar uw ontfermend welbehagen!
Ja, wond of heel; verhef, of druk my neêr:
‘k Aanbid uw wil, hoe duister in mijne oogen:
Ik offer me op, en zwijg, en wensch niet meer:
‘k berust in U. zie daar myn eenigst pogen!
Ik zie op U met kinderlyk ontzag:
Met Christen hoop, noch laauw noch ongeduldig.
Ach leer Gy my, het geen ik bidden mag!
Bid zelf in my: zoo is myn beê onschuldig

Opdracht romantiek – Welke romantische vluchtweg is hier gekozen?

IMMORTELLE XLIV

Wel menigmaal zei de melkboer
Des morgens tot haar meid:
‘De stoep is weer nat’. Och, hij wist niet
Dat er ’s nachts op die stoep was geschreid.
Nu dat hij en de meid het niet wisten,
Dat was minder; — maar dat zij
Er hoegenaamd niets van vermoedde
Dat was wel hard voor mij.

Opdracht romantiek – Welke romantische vluchtweg is hier gekozen?

Onrust

Ik ben geen plant: ik wil geen rust
’k Ben jong – en van mijn tijd,
Brenge ieder uur mij leed en lust
En telkens nieuwe strijd!
Als ’t plan wordt een daad,
Zonder raad of beraad,
Als ik liefheb of haat,
Als ik schrei, als ik lach
Wel honderd malen iedren dag,
Dan ben ’k ’t leven mij bewust,
Al wat ik leven mag!

Opdracht romantiek – Welke romantische vluchtweg is hier gekozen?

Schoolmeesters

Hij die, uit vrije keus,
En in zijn achterkamer,
Met hoofdpijn als een hamer,
En volgestopte neus,
Met klemming op zijn water,
En lusten als een kater,
En met een stijve nek,
En vijf gebroken ruiten,
En deuren, die niet sluiten,
en ‘t Pootje in zijn kuiten,
Er uitziet als een gek;
Is min nog te beklagen
Dan hij, die drie paar dagen,
In ‘t woelziek schoolvertrek,
De veestlucht en de drek,
De snotneus, d’Ezelsvragen,
‘t Afzichtelijk nagelknagen,
Het krabblend luis-verjagen,
De vuile witte-kragen,
En ‘t hartverduiv’lend plagen
Der Jonkheid moet verdragen.

Opdracht romantiek – Welke romantische vluchtweg is hier gekozen?

Zaansch liedeken

Het IJ is breed, de Zaan is breed:
Wie wil de Zaan bevaren?
De meisjes zijn er net gekleed
Zooals voor honderd jaren;
Haar oogen blauw en blank haar vel:
Ik mag die Zaansche meisjes wel.
Het IJ is breed, de Zaan is breed:
Wie wil de Zaan bevaren?
Men vindt er molens bij de vleet,
En rijke molenaren;
Maar wie de slanke dochters ziet,
Denkt aan de dikke molens niet.
Het IJ is breed, de Zaan is breed:
Wie wil de Zaan bezoeken?
Czaar Peter droeg er ‘t ambachtskleed
En at er pannekoeken;
Maar ‘t heeft hem levenslang berouwd,
Dat hij geen Zaansche had getrouwd.

Opdracht romantiek – Welke romantische vluchtweg is hier gekozen?

’s Avonds

‘t Wordt al sterre dat men ziet
in dat hoog en blauw verschiet daar,
blijde sterren, anders niet,
in dat hoog en blauw verschiet.
‘t Wordt hier altijd al verdriet,
van dat oud en zwart verdriet daar,
‘t wordt hier altijd anders niet,
als dat oud en zwart verdriet.
Laat mij, laat mij, in ‘t verdriet,
vliegen naar dat hoog verschiet daar,
waar men al die sterren ziet,
al die sterren,… anders niet!

Opdracht romantiek – Welke romantische vluchtweg is hier gekozen?

Holland

Grauw is uw hemel en stormig uw strand,
Naakt zijn uw duinen en effen uw velden,
U schiep natuur met een stiefmoeders hand,
Toch heb ik innig u lief, o mijn Land!
Al wat gij zijt, is der Vaderen werk;
Uit een moeras wrocht de vlijt van die helden,
Beide de zee en den dwing’land te sterk
Vrijheid een’ tempel en Godsvrucht een kerk.
Blijf, wat gij waart, toen ge blonkt als een bloem:
Zorg, dat Europa den zetel der orde,
Dat de verdrukte zijn wijkplaats u noem’,
Land mijner Vad’ren, mijn lust en mijn roem!
En wat de donkere toekomst bewaart,
Wat uit haar zwangere wolken ook worde,
Lauw’ren behooren aan ’t vleklooze zwaard,
Land, eens het vrijst’ en gezegendst’ der aard’.
In Zweden, 1832.

Opdracht romantiek – Welke romantische vluchtweg is hier gekozen?

Het zesde werelddeel

Er bestaat ’n zesde werelddeel dat tot-nog-toe z’n Columbus niet gevonden heeft.
En dit is te vreemder, omdat duizenden en duizenden voorgeven zich zooveel moeite te getroosten om het te ontdekken.
Dit werelddeel heet ‘de mensch.’
We kennen hem niet.

Opdracht romantiek – Welke romantische vluchtweg is hier gekozen?

Fragment Slot Loevestein

Van het gevecht, dat toen in het donkere van den nacht een aanvang nam op den smallen, bijna onbegaanbaren weg, is geene beschrijving te geven; nimmer is het wild gedierte verschrikkelijker, dan wanneer het eenmaal besloten heeft om zijne schuilplaats te verlaten. Aan wederzijde van het glibberige pad bood de doodsche koude waterplas een somber en wijd graf aan voor hen, die vielen of uitgleden; maar de Hollanders, die ligter gewapend en meer aan het water gewoon waren, dan de vreemde Ruiters, voerden veeltijds in het element der visschen met evenveel kracht den opsteker of het knijf, als op het land; zij hielden zich boven water, met het wapen tusschen de tanden geklemd, en maakten hunne vijanden af, voordat zij den tijd hadden om te verdrinken. Het is onmogelijk om te bepalen aan wien de overwinning in het eind zoude verbleven zijn, of de Hollanders over het lijk van den laatsten der Zwarte Ruiters het dorp zouden zijn binnengedrongen, of dat deze zich langs den Zijdwind1) den aftogt zouden geopend hebben; want toen de Duitschers met hunne lange hellebaarden op de achterhoede der Zwarte Ruiters indrongen, bleef dezen niets anders over, dan, zooals hunne overige makkers, tot den dood toe te vechten, of zich lafhartig te laten vermoorden. Hun woest geschreeuw en het geweld op den Zijdwindverried echter genoeg, welke hunne keuze geweest was, en het duurde eenen geruimen tijd, voordat de mannen van Holland en Duitschland elkander de hand gaven en er geen enkele Ruiter van Perrol meer overeind stond.’