Mensje van Keulen (1946) heeft een sobere, realistische manier van schrijven waarbij ze veel gebruik maakt van ironie. Zij debuteerde in 1972 met ‘Bleekers zomer’. In deze roman probeert Bleeker het saaie Den Haag te ontvluchten met een bezoek aan Amsterdam, de stad van de vrijheid. Deze vlucht mislukt en hij keert terug naar vrouw en kinderen. Mislukking en treurigheid komen we ook tegen in ‘Van lieverlede’ (1975). Haar roman ‘Overspel’(1982) gaat over ontrouw in relaties. Haar laatste roman is ‘Schoppenvrouw’ (2016), een roman over wraak op een helderziende.
=> Feministische schrijfsters